گذشته از اینکه ما در دنیایی زندگی می کنیم که هارد دیسک ها فوق العاده ارزان شده اند و حافظه های فلش مرتباً به سمت حجیم تر شدن و ارزان تر شدن پیش می روند ولی به نظر نمی رسد برای CD و درایو آن جانشینی آمده باشد. همانطور که با ورود CD های با قابلیت چند بار رایت  فلاپی دیسک ها کم کم از روی کامپیوترها حذف شدند. البته روزی هم عمر CD به پایان خواهد رسید.

هر چند که امروزه یک هارد 80 گیگابایتی ظرفیت بالایی برای یک هارد دیسک محسوب نمی شود و با قیمت مناسبی می توان آن را خرید و حجم آن برابر 120 CD می باشد. ولی CD قابل رایت هنوز ارزان تر است و گذشته از این می توان از آن به راحتی برای انتقال اطلاعات استفاده کرد، دوام نسبتاً خوبی دارد. کوچک و ارزان است. و اینجاست که اهمیت وجود سی دی رایتر مشخص می شود. در این مقاله می خواهیم در مورد CD رایتر صحبت کنیم. ابتدا در مورد مزایا و مشکلات انواع CD صحبت می کنیم سپس به بررسی رایتر می پردازیم.

مزیت ها

 ــ CD بسیار ارزان است.

 ــ با سرعت 40x می توانید یک CD را در زمانی زیر 3 دقیقه رایت کنید.

 ــ قابل حمل و نقل

 ــ معمولاً با همه کامپیوترها و دستگاههای صوتی امروز سازگاری دارند.

 ــ عمر طولانی (از نظر تئوری تا 100 سال)

 ــ CD ها از حافظه های مغناطیسی مانند هارد دیسک عمر بیشتری دارند.

مشکلات

 ــ ممکن است در هنگام رایت کردن مجبور به توقف کار خود با کامپیوتر شوید.

 ــ دیسک هایی با قابلیت رایت دوباره کندتر از CD های معمولی کار می کنند.

 ــ مقایسه ظرفیت CD با DVD آنرا ناامید کننده تر می کند.

سرعت درایو: رایت/ ری رایت/ خواندن

منظور از 24*10*40 چیست؟ این سه عدد به سرعتهای رایت و ری رایت و خواندن CD اشاره می کنند. مثلاً اگر یک CD رایتر با مشخصات 24*10*40 داشته باشید به این معنی است که این رایتر CD معمولی را با سرعت 24x رایت می کند و یک CD با قابلیت رایت مجدد را با سرعت 10x رایت می کند و CD ها را با سرعت 40x  رایت می کند. مثلاً زمانی که یک CD صوتی را گوش می دهد درایو CD آن را با سرعت 1x می خواند ولی اگر کامپیوتر این CD را یک جا بخواند 2 دقیقه زمان طول می کشد.

این سرعتها معمولاً به صورت میانگین محاسبه می شوند بنابراین اگر قابلیتها کمی از آنچه مشخصات اسمی نشان می دهد پایین تر باشد نگران نشوید.

انواع حافظه ها: DVDR/ DVD/ CDRW/ CDR/ CD

تیتری به شکل بالا کمتر استفاده می شود و معمولاً از واژه درایو استفاده می شود. به هر حال CD_R به دیسک CD قابل رایت یا به درایو CD ای که قابلیت رایت CD معمولی را دارد گفته می شود. CD_RW به یک دیسک با قابلیت رایت دوباره (چند باره) یا به درایوی که می تواند روی CD های با قابلیت رایت مجدد رایت کند اشاره دارد. البته می دانید که همه درایوهای CD_RW می توانند روی CD های معمولی هم رایت کنند. البته امروزه داشتن یک درایو CD_R معمولی دلیل بر نقطه ضعف نیست چون بسیاری حتی یک بار هم با درایو خود روی CD_RW رایت نکرده اند. دیسکهای قابل رایت DVD را DVD_R گویند. یک درایو DVD_R می تواند روی DVD و CD رایت کند و بخواند.

DVD_RW نسخه قابل رایت مجدد DVD است که می تواند تا 4.7 گیگابایت اطلاعات را در خود ذخیره کند که در حدود هفت برابر ظرفیت CD است.

اینترنال یا اکسترنال

در اکثر مواقع استفاده از درایو اینترنال (داخلی) مناسب است. چون ارزان تر بوده و فضای اضافی روی میز کامپیوترتان اشغال نمی شود. ولی از جهت شیکی ظاهری، شاید بخواهید از یک درایو اکسترنال استفاده کنید.

اما درایو اکسترنال با قیمت بالایی که دارد برتری هایی هم نسبت به نوع اینترنال دارد. اولاً یک درایو اکسترنال به راحتی قابل جابجایی است. مثلاً اگر شما چند کامپیوتر در محل کار خود دارید با خرید یک درایو می توانید روی کامپیوتری که بیکار است کار رایت خود را انجام دهید. به علاوه یک درگاه IDE در سیستم شما اشغال نمی شود چون این درایوها یا از USB یا Fire Wire برای اتصال به کامپیوتر استفاده می کنند. به عبارت دیگر شما با 4 درایو (مثلاً 2 هارد دیسک، یک درایو zip و یک CD_ROM) که در اکثر کامپیوترها استاندارد شده است محدود نمی شوید.

بافر تحت حفاظت:

برای اینکه CD رایتر وظیفه خود را بدرستی انجام دهد باید یک جریان ثابت اطلاعات برای آن فراهم شود تا لیزر بتواند تحت یک فرایند بدون وقفه عمل رایت را انجام دهد. هر سی دی رایتر یک حافظه بافر دارد که معمولاً 2 یا 4 مگابایت است که هر بی نظمی در جریان اطلاعات را خنثی می کند. اگر هنگام رایت سی دی شما کار دیگری با کامپیوتر انجام دهید به گونه ای که حافظه بافر خالی شود خطایی اتفاق می افتد که منجر به خراب شدن CD می شود. مگر اینکه رایتر شما دارای سیستم حفاظت بافر باشد.

بافر تحت حفاظت یا Buffer Under Run Proof اجازه می دهد که لیزر در حال رایت سی دی وقتی بافر خالی می شود توقف داشته باشد. نامهای دیگری برای سیستم حفاظت بافر وجود دارد که بست به کمپانی سازنده متفاوت است، و در اینجا به چند مورد آن اشاره می شود.

Just Link (Ricoh), Safe Burn (Yamaha), Exact Link (OAK), Power Rec (Plextor)

 آنچه باید به خاطر داشته باشید این است که اگر یک درایو از بافر تحت حفاظت پشتیبانی کند باید نرم افزار آن هم از این ویژگی پشتیبانی کند تا این قابلیت را به کار گیرد.

از نظر تئوری زمانیکه Buffer Under Run Protection فعال شده باشد شما باید بتوانید بدون نگرانی از خراب شدن CD با کامپیوتر خود مانند حالت عادی کار کنید.

Multi Read

اگر یک درایو با قابلیت Multi Read داشته باشید می توانید مطمئن باشید که این درایو از همه انواع CD, CDR و CDRW پشتیبانی می کند. و Multi Read2 از دیسکهای DVDR, DVD هم به علاوه دیسکهای بالا پشتیبانی می کند.

Double density

در سال 2000 کمپانی سونی CDهای با فرمت چگالی مضاعف Double density ارائه داد این CD دارای ظرفیت حدود 1.3 گیگابایت هستند این فرمت از CD تحت عنوان DD_R و DD_ RW (برای cd های ری رایت) شناخته می شوند. این فرمت از CD امروزه به راحتی قابل دسترسی است و می توان از آن استفاده کرد.

MotherBoard چیست و چه کاری انجام می دهد

وقتی که کیس کامپیوتری را باز می کنید بزرگترین بردی که داخل آن می بینید motherboard و آن بردی است که پروسسور و رم روی آن قرار می گیرند همه درایوهای شما اعم از هارد دیسک CD-ROM و فلاپی درایو به وسیله یک کابل به  motherboard متصل هستند و اطلاعات درایوها و پروسسور و رم در حال انتقال هستند و این زمانی است که برنامه ای در حال اجرا شدن باشد یا فایلی ذخیره می شود و مانند آن. کارتهای شبکه مودم، صدا و گرافیک به وسیله اسلاتهای motherboard به آن وصل می شوند و زمانی که شما در اینترنت گشت و گذار می کنید یا در حال اجرای یک بازی کامپیوتری هستید یا به یک موسیقی که از کامپیوتر پخش می شود گوش می دهید و می توانید برنامه هایی که در حال اجرا است از مانیتور ببینید به این معنی است که اطلاعات بین این کارتها و motherboard  و پروسسور در حال رد و بدل است همچنین مادر برد چند چیپ دارد که به آنها چیپ ست و super I/O controller گویند و این چیپ ها که نقل انتقال اطلاعات بین پروسسور و دیگر اجزا را ممکن می سازند.

onboard باشد یا نه؟

بعضی مواقع motherboard  کارت گرافیک، مودم، کارت شبکه و کارت صدا را همه به صورت مجتمع در خود دارد و دیگر احتیاجی به قرار دادن هر یک از این اجزا به طور جداگانه نیست و اصطلاحاً می گویند این اجزا onboard هستند و در این حالت قیمت کمتری نسبت به حالتی که آنها را به صورت جداگانه و غیر onboard خریداری کنید دارند همچنین ممکن است این ویژگی را برای برای شما فراهم کنند که یک یا چند تا از آنها را غیر فعال کنید و کارت مورد نظر خود را به جای آن سوار کنید هر چند این motherboard ها معمولاً با اسلاتهای کمتری نسبت به motherboard های معمولی ساخته می شوند بنابراین انعطاف پذیری منتری دارند.

چه  MotherBoard ای را باید انتخاب کنم؟

اگر استفاده معمول شما از کامپیوتر شامل کار با نرم افزارهایی مانند office گشت گذار در اینترنت و گه گاه بازی های کامپیوتری می شود یک motherboard که on board باشد جوابگوی نیاز شماست. اگر شما یک حرفه ای در زمینه کامپیوتر هستید و کاری که انجام می دهید احتیاج به مقدار زیادی گرافیک مانند رندرینگ مدلهای سه بعدی مکانیکی یا انیمشن یک motherboard با قابلیتهای بالا که دارای اسلاتهای لازم نیز باشد، یک کارت گرافیک خوب و مقدار زیادی حافظه و همینطور مقدار زیادی رم لازم دارید. بعضی ها می گویند motherboard های onboard در کیفیت صدا و تصویر مشکل دارند این ممکن است درست باشد اما برای دو سال پیش و نه اکنون امروزه motherboard ها با چیپ های قدرتمند صدا و گرافیک وارد بازار می شوند و به خوبی از عهده کیفیت مورد نظر برمی آیند اگر motherboard که onboard است جوابگوی نیاز شماست بهتر است پول خود را هدر ندهید.

بعضی از سازنده های mother board:

Abit | American Megatrends | ASUS | Chaintech | Epox | Gigabyte | Intel | Microstar | SOYO | Tyan

چند سازنده کامپیوتر:

Hewlett Packard | Compaq | Quantex | Polywell Systems | Gateway 2000 | Fujitsu | IBM | Micron PC | Toshiba | CASEY Computers | Acer | Dell Computers | DTK Computer | IPC | NEC | Packard Bell | Seanix Technology | AST

در گذشته مانیتورها با کیفیت پایینی از فسفر پوشانده می شدند. و اگر از آنها مراقبتهای لازم نمی شد ممکن بود مشکل پیدا کنند. شما این را به سادگی در مانیتورهایی که فقط برای یک برنامه بخصوص مورد استفاده قرار می گیرند می توانید ببینید تصویر آن برنامه روی آن مانیتور باقی می ماند ( برای لحظاتی ). این جا بود که SCREEN SAVERها مورد استفاده قرار گرفتند. همانطور که می دانید اگر بعد از یک زمان معین با کامپیوتر کار نکنید SCREEN SAVER به ط.ر خودکار شروع به کار می کند تا مانیتور شما یک تصویر یکنواخت را نمایش ندهد این وضعیت را بهتر می کند تا یک تصویر معین روی مانیتور شما نسوزد.

مانیتورهای CRT پیشرفت کردند به طوریکه دیگر روی مانیتورهای جدید کمتر این مشکل پیش می آید و اکنون SCREEN SAVER ها تبدیل به یک هنر شدهاند به هر حال بهتر است که از SCREEN SAVER استفاده کنید و می توانید از آن به عنوان چاشنی در کار با کامپیوتر استفاده کنید.

استانداردهای محیطی:

تشعشع مانیتور یک آلودگی است: هیچ مدرک محکمی وجود ندارد که تشعشع مانیتور سبب بیماری می شود. اگر چه حضور یک تشعشع نا خواسته ساخته دست بشر خوشایند نیست بلاخره استانداردهای صنعتی برای یک میزان تشعشع مورد قبول بوجود آمدند.

از اوایل دهه نود استاندارد سوئدی MPR2 محدودیتهایی برای تشعشع الکترواستاتیکی وضع کرد. بعد از آن استاندارد سختگیرانه تر "TCO92" بوجود آمد. این استاندارد مقدار تشعشع مجاز را محدود کرده تعیین می کرد و استانداردهای الکتریکی و ایمنی  در برابر آتش سوزی وضع کرد.معمولاً TCO را به صورت "Total Cost Of Owenership" معنا می کنند.بالاخره استاندارد "TCO-95" که سخترین استاندارد است وضع شد. همانند "TCO-92" این استاندارد شامل قوانینی در زمینه ارگونومی ( که شامل سرعت تازه سازی یا refresh میباشد ) بیشترین مصرف انرژی، محصولی بدون مضراتی برای محیط زیست و قابل بازیافت شدن مشد بهترین مانیتورها از این استاندارد پیروی می کنند. مانیتورهایی که از این استاندارد می کنند گرانتر هستند.

مانیتورهای Flat TFT هیچ تشعشی ندارند و آنها به طور قابل ملاحظه ای انرژی کمتری از مانیتورهای دارای تشعشع مصرف می کنند. و این نشانه دیگری است که TFT  ممکن است استاندارد مانیتورهای آینده باشد.

...هیچ مدرک محکمی وجود ندارد که تشعشع مانیتور سبب بیماری می شود...

فقط درباره همین جمله یه توضیح عرض کنم، وقتی که بیولوژیست ها، در مورد عوامل خطرزا در مورد انسان ابزار می کنند که «مدرکی نداریم» یا «ثابت نشده که» یا وقتی که می گن «با سرطان ارتباط داره» و نمی گن «سرطان زا هست» به این علت هست که طبق قوانین علمی، یک دانشمند زمانی می تونه اعلام کنه که این تشعشع قطعا سرطان زا هست که روی تعداد کافی انسان آزمایش شده باشه و نتایج ثبت شده باشه، با توجه به اینکه از نظر اخلاقی چنین آزمایشی امکان پذیر نیست، بنابراین چنین تشعشعاتی که قطعا برای انسان مضر هستند، با احتمال درباره ش صحبت می کنند.

سه وسیله در یک کارت ویدیویی:

کارت گرافیک شما به اندازه صفحه نمایش شما مهم است و بیشتر مواقع نادیده گرفته می شود در طول سالهای 1999 تا کنون کیفیت کلی کارتهای گرافیکی ارتقا یافته است قبل از آن تولیدات کم قابلیتی در بازار بود این مقاله را دنبال کنید تا در مورد کارتهای گرافیک کامپیوتر خود بیشتر بدانید یک کارت گرافیک اصولاً یک رابط یا یک کارت قابل تعویض یا قابل توسعه در کامپیوتر شما است بنابراین می تواند با یک کارت دیگر جایگزین شود ( مادر برد باید دارای اسلات AGP باشد ) کارت گرافیک همچنین می تواند به صورت onboard باشد که در کامپیوترهای شخصی lap top یا مادربردهای عمومی تر استفاده می شود که قابل تعویض نیستند. بنده یک دلیل روشن برای یک کارت گرافیک قابل تعویض در کامپیوتر خود دارم هر چند یک مادربرد مدرن می تواند دارای یک چیپ ست گرافیکی عالی باشد شما فقط باید بدانید کدام یک!

بدون توجه به اینکه آیا کارت گرافیکی onboard یا قابل تعویض است رابط گرافیکی از سه قسمت تشکیل شده است:

• یک چیپ ست گرافیکی با مارکهای معتبر ( ATI , Matrox , Nivadia , S3 , Intel نامهای شناخته شده در زمینه هستند ) چیپ ست گرافیکی سیگنلهایی را که مانیتور باید از یک تصویر دریافت کند می سازد.

• انواعی از RAM ( که انواع معمول آنها مانند: EDO , SGRAM یا VRAM هستند) حافظه RAM برای اینکه بتواند تصویر کامل صفحه نمایش را در هر لحظه بخاطر بیاورد لازم است. کارت گرافیک ممکن است از حافظه اصلی مادر برد استفاده کند.

• یک RAMDAC چیپی که سیگنالهای دیجیتال را به آنالوگ تبدیل می کند اگر شما از مانیتورههای FLAT PANEL دیجیتال استفاده می کنید احتیاجی به تابع RAMDAC ندارید

کارت گرافیکی CPU  را پشتیبانی می کند:

کارت گرافیک یک تابع پشتیبانی برای CPU دارد و آن پروسسوری مانند CPU  است. اگر چه این پروسسور اختصاصاً برای کنترل تصویر صفحه نمایش ساخته شده است.

شما می توانید کامپیوتری بسازید که چیپ کنترل گرافیکی را نداشته باشد و وظیفه آن را به عهده CPU بگذارید. ولی CPU دائماً اشغال خواهد شد و نرم افزاری را اجرا می کند که باید تصویر مانیتور را تولید کند.

رم در کارت گرافیک :

کارتهای گرافیک معمولاً مقدار معینی RAM دارند که به آن فریم بافر هم گفته می شود امروزه کارتهای گرافیک مقدار زیادی رم دارند اما قبل از آن مهم است که بدانیم:

• چه میزان RAM ؟ این برای عمق رنگ در رزولوشن بالا اهمیت دارد.
• چه نوع RAM ? این برای سرعت بالا لازم است

رم گرافیکی برای نگهداری تصویر بزرگ مانیتور در حافظه لازم است. CPU اطلاعاتش را به کارت گرافیک می فرستد. پروسسور کارت گرافیک یک تصویر برای مانیتور می سازد و آن را در RAM گرافیک ذخیره می کند. این تصویر یک bitmap بزرگ است. برای update مداوم تصویر مانیتور استباده می شود

مقدار RAM:

کارت گرافیکهای قدیمی تر معمولاً دارای 1و 2و4 مگابایت حافظه یا بیشتر بودند. واقعاً چقدر حافظه لازم است؟ حداقل احتیاج میزان رزولوشنی است که روی مانیتورتان می خواهید. برای یک استفاده دو بعدی معمولی رنگهای 16 بیت کافی است. اجازه بدهید نگاهی به میزان RAM لازم برای رزولوشنهای مختلف بیندازیم:

توجه داشته باشید که 100 درصد RAM گرافیکی برای ذخیره Bitmap استفاده نمی شود بنابراین یک مگا بایت برای نشان دادن یک تصویر 800 در 600 با عمق رنگهای ( تعداد رنگ ) 16 بیت کافی نیست. همانطور که در محاسبات بالا این نشان داده شده است بنابراین اگر شما رم گرافیکی بالاتری از میزان متناظر با رزولوشن مورد نظر ( در جدول بالا ) داشته باشید افزایش سرعت را مشاهده خواهید کرد مثلاً اگر از یک رم گرافیکی 4 مگابایت به جای 2 مگابایت برای رزولوشن 800 در 600 استفاده کنید افزایش سرعت را حس خواهید کرد در این حالت اطلاعات می توانند به طور همزمان از روی رم خوانده شوند و روی آن نوشته شوند که برای هر کدام از cell های متفاوت رم گرافیکی استفاده می شود.

استفادهای سه بعدی:

برای پاسخ به تقاضای زیادی که برای کیفیت بالای تصویر سه بعدی وجود داشت کارتهای گرافیکی با رم گرافیکی 16 و 32 مگابایت وارد بازار شدند و آنها از اینترفیس ( اسلات ) AGP برای پهنای باند بیشتر دسترسی به حافظه اصلی استفاده کردند.

VRAM:

به طور خلاصه همه انواع رمهای معمول می توانند در کارتهای گرافیکی استفاده شوند. اکثر کارتهای گرافیکی از انواع خیلی سریع رمهای معمولی استفاده می کنند بعضی کارتهای حرفه ای ( مانند Maxtor Millennium 2 ) در گذشته از چیپ های اختصاصی VRAM یا Video Ram) استفاده می کردند. این یک نوع رم بود که فقط روی کارتهی گرافیکی استفاده می شد در اصل یک VRAM از دو سلول رم معمولی ساخته شده است که به یکدیگر متصل شده اند. بنابراین شما از رم دو برابر استفاده می کنید. همچنین قیمت VRAM دو برابر انواع دیگر است. ویژگی برتر سلول دوتایی این است که به Video processor اجازه می دهد که به طور همزمان  که اطلاعات قدیمی را می خواند اطلاعات جدید را در همان آدرس بنویسد. بنابراین VRAMدو دروازه دارد که می تواند در یک زمان فعال شود و به طور چشمگیری سریعتر کار می کند.

UMA و DVMT:

در مادر برد های قدیمی تر کنترلر گرافیکی به صورت on board بود. از SMBA که مخفف ( Shared Memory Buffer Architecture ) یا UMA که مخفف ( Unified Memory Architecture ) می باشند قسمتی از رم سیستم که برای استفاده به عنوان رم گرافیکی اختصاص یافته و استفاده می شد اما اشتراک گذاشتن حافظه خیلی کند بود و استانداردهای آن جالب توجه عموم نبود. یک ویرایش جدید از این نوع در اینتل ساخته شد که چیپ ست 810 نام داشت و بهتر از آن 815 بود. که کنترل گرافیکی را در خود داشت و قسمتی از رم سیستم را به عنوان رم گرافیکی استفاده می کرد این سیستم به نام D.V.M.T که مخفف (Dynamic Video Memory Tecbology ) بود، شناخته شد.

RAMDAC:

همه کارتهای گرافیکی قدیمی یک چیپ RAMDAC داشتند که سیگنالها را از دیجیتال به آنالوگ تبدیل می کرد. مانیتورهای CRT با سیگنال آنالوگ کار می کنند کامپیوتر شما با اطلاعات دیجیتال ( صفر و یک ) که به رابط گرافیکی فرستاده می شود کار می کند قبل از اینکه این سیگنالها برای مانیتور فرستاده شوند باید تبدیل به آنالوگ شوند که این عمل در خروجی کارت بوسیله RAMDAC انجام می گیرد.

توصیه ما برای یک RAMDAC خوب به قرار زیر است:

• یک چیپ خارجی که داخل چیپ VGA نباشد.
• clock speed برابر 250-360 مگا هرتز

انتقال حجم سنگین اطلاعات:

در گذشته کارتهای گرافیکی بودند که flat بودند این کارتها هوشمند نبودند. آنها اطلاعات و سیگنالها را از CPU دریافت می کردند و آنها را به مانیتور انتقال می داند و کار دیگری انجام نمی دادند. CPU باید همه محاسبات لازم را برای خلق تصویر مانیتور انجام می داد.

با توجه به اینکه هر تصویر صفحه نمایش یک Bitmap بزرگ بود CPU باید مقدار زیادی اطلاعات را برای هر تصویر جدید از RAM به کارت گرافیک انتقال می داد.

به زودی اینترفیسهای گرافیکی مانند ویندوز محبوبیت پیدا کردند و با این کارتها کامپیوترهای شخصی بسیار کند بودند زمانیکه CPU انرژی زیادی برای تولید تصویر صفحه نمایش بکار می برد این طبیعی بود. میتوان حجم اطلاعات لازم را محاسبه کرد یک تصویر با رزولوشن 1024 در 768 با عمق رنگ 16 بیت یک Bitmap با حجم 1.5 مگابایت است که به صورت زیر محاسبه میشود:

1024x768x2 byte

با هر تعویض تصویر ( با فرکانس مثلاً 75 هرتز در هر ثانیه 75 تصویر خواهیم داشت ) احتیاج به انتقال 1.5 مگا بایت تصویر هست و این انرژی کامپیوتر را هدر میدهد به خصوص زمانیکه در حال اجرای یک بازی ( game ) هستید ولی در کارتهای گرافیک امروزی این  محاسبات در کارت گرافیک انجام می شود.

 مشاهده مشخصات کارت گرافیک
اگر میخواهید مشخصات کارت گرافیک خود را مشاهده کنید میتوانید از روش زیر استفاده نمایید:
روی صفحه کار (Desktop) خود راست کلیک کرده و از این منو گزینه Properties را انتخاب کنید، سپس به برگه Setting رفته و دکمه Advance را انتخاب کنید . پنجره جدیدی با نام کارت گرافیک شما باز میشود که میتوانید در برگه Adapter مشخصات کارت خود را مشاهده نمایید .

کارت های صدا حداقل 4 وظیفه را در کامپیوتر بر عهده دارد. آنها بعنوان synthesizer رابط MIDI و مبدل آنالوگ به دیجیتال (A/D) در حال ضبط کردن و مبدل دیجیتال به آنالوگ (D/A) در حال پخش عمل می کنند. اکنون به توضیح هر کدام می پرداریم:

The Synthesizer:

    Synthesizer رساننده صدایی است که کارت صدا تولید کرده است. در اینجا ما سه نوع سیستم داریم:

FM Synthesiz, Ware tables Sampling, Physical Modeling 

FM Synthesiz:

   ارزانترین کارتهای صدا از تکنولوژی FM برای مدل کردن آلات موسیقی متفاوت استفاده می کنند. این کارتهای صدا واقعاٌ Synthesizer هستند. کارت صدا اصواتی تولید می کند که از ترکیب یک سری صداهای مصنوعی ساخته شده است.

Ware tables Sampling:

     Ware table بهترین وگرانترین تکنولوژی در کارتهای صدا است. این بدان معنی است که صدا در کارتهای صدا از دستگاههای واقعی ضبط می شود. بعنوان مثال از روی یک پیانو یک نمونه کوچک ضبط و ذخیره می شود و زمانی که موزیک اجرا می شود در حقیقت شما به این اصواتی که بصورت نمونه ضبط شده است گوش می دهید، لذا زمانی که این نمونه های صوتی دارای کیفیت بالایی باشند کارت صدا اصوات دل انگیزتری تولید می کند. در این حالت صدای پیانو مانند یک پیانو واقعی شنیده می شود. سیستم Ware table در کارت صداهای Blasters AWE بکار رفته است.

Physical Modeling:

    در این حالت اصوات تولیدی در نتیجه نرم افزار مدل شده اند. در این حالت به نظر می آید که پروسسور باید کار طاقت فرسایی انجام دهد.کارت صداهای Orginal مارک Gold شامل صدای 14 دستگاه هستند که بدین روش مدل شده اند.

آزمایش صدا:

     کیفیت اصلی کارت صدا را بوسیله اجرای یک فایل MIDI می توان امتحان کرد. در این حالت براحتی می توانید تفاوت را احساس کنید. همچنین در تعداد نت هایی که در یک لحظه می تواند اجرا شود هم، تفاوت وجود دارد.

   اگر شما می خواهید موزیک خود را در کامپیوتر خود بسازید، الزاماٌ برای ساختن این موزیک از صداهای موجود در کامپیوتر خود استفاده کرده اید و هرچه کار شما بزرگتر باشد نمونه صداهای بیشتری احتیاج دارید.

بعضی کارتهای صدا نمونه های صداهای جدید را می پذیرند و شما می توانید نمونه های جدید خود را ذخیره سازید. در این حالت کارت صدا یک RAM بعنوان حافظه در خود دارد تا بتوانید صداهای مورد نظر را روی آن دانلود کنید.

مبدل آنالوگ به دیجیتال:

     زمانیکه در حال ضبط صداهای آنالوگ هستید(مثلاٌ هنگام ضبط صدا از میکروفن) به یک مبدل آنالوگ به دیجیتال احتیاج دارید و مبدل دیجیتال به آنالوگ نیز زمانی استفاده می شود که صدای دیجیتال باید مجدداٌ برای آمپلی فایر اسپیکرهای شما به سیگنال آنالوگ تبدیل شود.

امواج صدا پس از این که از طریق میکروفن به کارت صدا منتقل می شوند، در آنجا به یکسری پالسهای دیجیتال تبدیل می گردند که هر از چند گاهی در یک فایل ذخیره می شوند. بنابراین ضبط یک صوت در کامپیوتر شامل یک فرآیند تبدیل آنالوگ به دیجیتال میباشد. اما در حالت اجرای یک فایل صوتی جریان بیتهای صفر و یک اطلاعاتی تبدیل به سیگنالهای آنالوگی می شوند که در نهایت به بلندگوی اسپیکر شما ختم می گردد.

فرآیند نمونه گیری:

     همانطور که ذکر شد ضبط دیجیتالی صدا را بعنوان نمونه گیری شناختیم. شما می توانید هر صدایی را که می خواهید، روی یک فایل ذخیره کنید و برای اینکار کافی است شما کارت صدایی بهمراه میکروفن داشته باشید. عملیات نمونه گیری نیز می تواند با روشها و کیفیتهای متفاوت انجام پذیرد:

نمونه گیری 8 بیتی یا 16 بیتی،11.22 یا 44 کیلو هرتز، استریو یا مونو

عددی که بر حسب کیلو هرتز بیان می شود نشان می دهد که صدا نمونه های صوتی چند هزار بار در ثانیه ضبط می شود.

کیفیت صدای نمونه گیری شده:

یک نمونه صدا مانند صدای ضبط شده روی نوار کاست است که کیفیت آن می تواند خوب یا بد باشد در اینجا بر نحوه تنضیمات برای کیفیت گذری می کنیم.

در هنگام ضبط صدای دیجیتالی در هر ثانیه چندین نمونه از صدا گرفته می شود هر چه تعداد این نمونه ها در واحد زمان بیشتر باشد کیفیت بهتر است. طبیعتاً یک نمونه گیری بدون وقفه از سیگنال صوتی بهترین کیفیت را خواهد داشت ولی در عمل غیر ممکن است.

برای ضبط سی دی های صوتی ( Audio CD ) به تعداد 44100 بار در ثانیه از سیگنال صوتی نمونه گیری می شود.

کیفیت با واحد Hz و رزولوشن با تعداد بیت اندازه گیری می شود. هر چه مقدار KHz  بیشتر باشد کیفیت بهتر می شود اما فایل شما هم بزرگتر می شود. نمونه گیری 8 بیت یا 16 بیت به این اشاره دارد که چه مقدار اطلاعات از سیگنال صوتی در هر بار نمونه گیری ذخیره شود. 16 بیت یک کیفیت خوب به ما تحویل می دهد.

فرض کنید فایل صوتی دیجیتال شما استریو 2 کانال 16 بیت در 44.1KHz باشد حجم فایل صوتی به صورت زیر خواهد بود

176400=44100 نمونه در ثانیه*16 بیت* 2 کانال

همانطور که می دانید 8 بیت برابر یک بایت است بنابراین اندازه فایل ها با کیفیت CD در حالت استریو به صورت زیر خواهد بود

آنچه در اینجا می بینید مربوط به فایل با فرمت Wave است. استریو 16 بیت و 44KHz کیفیت بسیار خوبی در اختیار شما قرار می دهد اما فایلهای با فرمت Wave حجم زیادی اشغال می کنند فایلهای MP3 بسیار فشرده شده اند در مورد این فرمت در آینده صحبت خواهیم کرد.

مراحل تولید صوت یا ضبط صدا